Hoe ik ontdekte dat mijn sensitiviteit en intensiteit ook een positieve kant hadden? Een intiem stuk uit ‘sensitieve intelligentie’.
“Zo’n neerslachtige fase begon meestal met het gevoel dat ik er niet bij hoorde, dat mensen mij niet leuk vonden. Hoe hard ik ook mijn best deed, op de ene of andere manier wilde het niet lukken en voelde ik me door hun reacties gekwetst.
Eerst legde ik de schuld bij hen. Waarom kunnen zij me niet dezelfde gevoeligheid tonen als ik hen geef? Zij waren de ongevoelige mensen. Daarna werd het nog pijnlijker, want ik legde de schuld niet meer bij hen maar bij mezelf.
Er is gewoon iets mis met mij, dacht ik. Ik wil zo graag zijn zoals de anderen. Ik wil niet zoveel nadenken, en gewoon doen wat in me opkomt. Ik wil plezier maken en veel vrienden hebben, maar dat lukt me gewoon niet. IIk bleef de overanalyserende, introverte Ann.
Het is pas toen ik Searching for Meaning van T. Webb en Living with intensity van Susan Daniels las, dat ik begreep wat de depressies in mijn geval waren: omslagperiodes waarin ik oude normen en waarden inruilde voor waarden die mijn bestaande normen overstegen.
Je zou het een rouwproces kunnen noemen, met veel kwaadheid, ontkenning en verdriet, net zoals bij een echte rouw. Door die fases gingen mijn ogen open, en ontdekte ik dat mijn sensitiviteit en intensiteit ook een positieve kant hadden.
En dat is precies wat de theorie van Dabrowski vertelt. Als je iets doet of gelooft dat indruist tegen je bestaande ideeën, dan levert dat gevoelens van angst, ongeloof, schaamte of schuld op. En daar moet je door.
Het heeft me veel bloed, zweet en tranen gekost om
te aanvaarden dat ik inderdaad anders ben, en dat ik ook anders mag zijn. Ik moest me realiseren dat het niet zielig, egoïstisch of elitair was. Het was pas wanneer ik dat kon aanvaarden, dat de depressies achterwege bleven.
Zonder die depressies was ik nooit geraakt waar ik nu sta. Daarom heb ik ze aanvaard als een noodzakelijk kwaad. Die moeilijke gevoelens zullen nooit helemaal verdwijnen. En ze hebben af en toe een reünie om me scherp te houden. Maar ik kan ze nu als nuttig zien. Door hen herken ik mezelf als anders, en toch waardevol. En daar heb ik vrede mee.”
Misschien heb je ook het gevoel niet helemaal in het plaatje te passen? Denk je anders, loop je voor, voel je aan wat anderen nog niet zien, maar word je daar niet in begrepen. Daardoor kan je twijfelen aan jezelf. Vastzitten in de negatieve kant van sensitiviteit is verre van fijn. Mijn boek ‘Sensitieve Intelligentie’ 📖 geeft je de belangrijkste sleutels om je focus te verleggen naar de positieve kant van sensitiviteit en intensiteit.
Je wordt meegenomen in de verhalen van managers en ondernemers, pioniers in hun vakgebied, die zich te veel aan het aanpassen waren, hun eigen kwaliteiten niet meer zagen en langzaam aan het leeglopen waren. Nu doen ze het werk waar ze het meest toegevoegde waarde bieden en krijgen de waardering die ze verdienen. In het boek lees je hoe.
Fijn om dit met jou te delen.
Ann.
PS: 🎄🎄🎄 Ideaal voor onder de bedrijfskerstboom. Via deze link kan je tot eind november gesigneerde exemplaren bestellen. Zo krijgen we de boeken tijdig geleverd. 🙏 🎁🎁🎁
0 reacties