Blokkeren, niet weten wat zeggen, jezelf belachelijk voelen, een woede uitbarsting, ….
Situaties die we liefst niet tegenkomen, maar die spijtig genoeg wel tot onze realiteit behoren. Achteraf vervloek je jezelf. ” Verdomme, waarom kon ik toen niet adequater reageren?” Op het moment zelf ben je verloren.
Tijdens coachings bereid ik leiders voor op dergelijke situaties. Ik ga met hen terug naar een situatie waarin ze iets soortgelijks hebben meegemaakt. We draaien de film terug. Ik laat hen van op een afstand naar zichzelf kijken. In mijn blog “het belang van niets doen” schreef ik daar al over.
Hoe reageer je?
Wat zeg je?
Welke reacties krijg je van anderen?
Hoe zien anderen jou?
Helpt wat je doet je om te bereiken wat je echt wil?
Ben je je bewust van hoe je reageert, wat je zegt, wat je doet?
Helpt wat je nu doet je bij de realisatie van je missie?
Ik vraag om heel precies te beschrijven wat er gebeurt op zo’n moment. Tijdens hun beschrijving zien de meeste mensen al gauw hoe ze het anders hadden kunnen/willen aanpakken.
Ik vraag hen ook wat ze dan voelden. Welke fysieke gewaarwordingen ze hadden. (dichtgeknepen keel, druk op de borst, maag die samentrekt, spanning in nek of schouders)
Je lichaam vertelt je meestal wel als iets niet goed loopt.
Door je bewust te worden van de fysieke signalen van je lichaam, kan je beter luisteren naar wat je lichaam te vertellen heeft. Het wordt een soort waarschuwer voor je. “Als ik mijn maag voel samentrekken en druk in mijn hoofd krijg, weet ik dat ik richting niet meer helder denken ga. Daar wil ik niet naar toe. Ander gedrag stellen dus.”
Het is pas als je je in een situatie bewust bent van wat je doet of zegt, dat je voor jezelf de mogelijkheid creëert om het anders te doen. Want je kan ander gedrag alleen maar stellen in het moment waar je in zit. NU. |
0 reacties