En dan krijg je plots te horen dat 
Dirk De Wachter jouw boek heeft gekozen als aanrader op de boekenbeurs!

Het doet toch wat met een mens. Ook met mij. Hoe belangrijk het kunnen geven van erkenning aan jezelf ook is, af en toe een schouderklopje krijgen is fijn!

Nieuwe organisatievorm – zingeving centraal

In “Leider zonder Masker” beschrijf ik de nood aan een nieuwe organisatievorm, waarin zingeving centraal staat.
De organisatie als katalysator voor persoonlijke groei: mensen stimuleren om hun volledige potentieel mee te brengen en te werken vanuit hun hart. Uiteraard heb je daar de juiste leiders voor nodig. Natuurlijke leiders, die kunnen connecteren.

Het deed me veel plezier te horen dat Dirk De Wachter in Leider zonder Masker antwoorden vindt op de problemen die hij aankaart in Borderline Times.

Ik hoor het u denken. Is dat wel realistisch? Hoe houden we dan de controle? Hoe ben je dan zeker dat er resultaten zullen zijn?

Hoe komt dat veranderen zo moeilijk is? Waarom houden we vast aan gedateerde managementmodellen en oude leiderschapsstijlen?

Ik sprak er over met Dirk De Wachter, psychiater en auteur van “Borderline Times” en “Liefde, een onmogelijk verlangen?”. Hieronder vind je enkele van zijn antwoorden.

Homeostase

Mensen zijn heel behoudsgezind. We verankeren ons graag. Dat is veilig. Liever in een situatie blijven die niet goed is, en waar we over kunnen klagen, dan een stap in het onbekende. Ook psychiater Dirk De Wachter herkent in zijn praktijk het fenomeen.

“Mensen blijven vaak liever hangen in een situatie die niet goed is dan een stap in het onbekende te zetten. In de gezinstherapie is daarvoor een term bedacht: homeostase. Het is een heel sterke centrifugale kracht die ons altijd maar naar hetzelfde drijft. We willen alles graag zo stabiel mogelijk houden.“

De angst om tijd te verliezen

Gemakkelijk, snel, instant. Dat is onze realiteit. En zo zijn we het ook gewoon geraakt. Alles moet snel, omdat je anders tijd verliest, en tijd verliezen betekent opportuniteiten missen. En misschien is er straks wel iets anders de moeite waard. Dus snel een antwoord graag. Alles moet gemakkelijk, omdat moeilijk het risico inhoudt dat je het niet kunt, dat het je niet zal lukken, dat je op je bek gaat. Alles moet instant omdat ik ook instant in live verbinding sta met het andere eind van de wereld. Alles wat ik wil weten is één muisklik van me verwijderd. Als dat kan, waarom kan dan niet alles instant?

Of zoals psychiater-psychotherapeut Dirk De Wachter het beschrijft : ‘Door de welvaart en de techniek is het leven in het algemeen veel comfortabeler geworden dan vroeger. Dat vermindert echter de bereidheid om lijden, teleurstellingen en tegenslag te incasseren. In mijn praktijk verwachten mensen een pil die alle problemen oplost. Gemakzucht betekent dat je weerstand biedt aan diepgaande verandering. Het moet allemaal snel gaan en direct resultaat opleveren.’

Zinsvergetelheid

Verandering in onze manier van bedrijfsvoeren komt er pas als de kritische massa voldoende groot is. En die komt er nooit, als er niemand als eerste met veranderen begint. Waarom zou jij koploper zijn? Door aan jezelf te werken, verlos je jezelf van je angsten. Je zult steeds meer je volledige potentieel kunnen aanspreken. Het zal gemakkelijker voor je worden om het belangrijkste doel in je leven na te streven: zingeving. Daardoor zul je gelukkiger worden. Het ergste wat je kan overkomen is wat Bob Dylan zong in de jaren zestig: ‘I’ve got nothing to live up to.’ Leegte en zinloosheid. Dat wens je je ergste vijand niet toe.

Iedereen kan met zijn talenten op zijn manier iets voor de wereld betekenen. Zoals Dirk De Wachter zegt:

‘De mens is een zingevend wezen, als het ware geworpen in zin. Men kan dat goed of niet goed vinden, het is een wezenlijk gegeven. Als psychiater zie ik dagelijks de lijdende mens, die gekwetst en verstoten tegen de zin aanloopt, in de vorm van een akelige zinledigheid. Onder de problematiek van depressie of burn-out of andere symptomen kruipt dan een existentiële vertwijfeling, angst of nietsheid, vaak tot suïcidale dreiging. Onze tijd lijkt dit gegeven te willen ontkennen, verdooft de zinsvraag in een cultuur van snel genot, die leidt tot een zinsvergetelheid.’

Waar we mee zijn opgegroeid

Elke mens heeft zo zijn eigen persoonlijke set van imprints waar hij mee om te gaan heeft. Ook Dirk De Wachter. Hij vertelde me zijn verhaal.

‘Mijn moeder zei me altijd: “Zorg ervoor dat je niet naast je schoenen gaat lopen.” Daaruit heb ik begrepen dat er gevaar zou dreigen wanneer ik iets “naast mijn schoenen zou gaan zoeken”. Met die gedachte ben ik opgegroeid. Dat heeft me ook beperkt. Ik ben niet ten volle gegaan. Ik heb me altijd heel ingehouden opgesteld, wat bang, wat terughoudend. Dat zou niet in je opkomen wanneer ik nu op een podium sta.’

De meeste mensen zijn opgegroeid met het idee dat er bazen en hiërarchie nodig zijn. Dat maakt het moeilijk om de oude stijl van leidinggeven – command and control – los te laten.

Onze hunkering naar erkenning

Erkenning is een menselijke behoefte. En meestal zijn we gefocust op het krijgen van erkenning van een andere. Ook in het bedrijfsleven is het krijgen van externe erkenning een belangrijke drijfveer om te doen wat je dagelijks doet.

Het krijgen van die erkenning hangt vaak samen met het behalen van een gemakkelijk te controleren resultaat, zoals omzet, KPI’s, winstmarges, marktaandeel…

Het is ook daarop dat CEO’s en leidinggevenden worden beoordeeld. Dus leggen ze in het valoriseren van het werk van medewerkers ook eerder de focus op ‘de cijfers’ dan op minder meetbare zaken zoals de kracht van een groep, samenhorigheid, creativiteit, zingeving, enthousiasme en drive, alle dingen die een mens tot mens maken.

Een manier om te ontsnappen aan de bitterzoete druk van externe erkenning, is erkenning vinden binnenin jezelf.

Ook Dirk De Wachter heeft een heldere boodschap in verband met het krijgen van externe erkenning. Hij vertelde me over de reacties die hij kreeg naar aanleiding van de publicatie van zijn boek Borderline Times .

‘Na de interviews bij Klara – waarvan ik toch vond dat het om relevante, inhoudsvolle interviews ging – kreeg ik zeer veel reacties, maar geen enkele van de academische wereld. Daar schrok ik een beetje van. Het deed me twijfelen. Ik vroeg me af of ik het verkeerde pad was opgegaan, of ik te populistisch bezig was, of het wel gepast was dat ik over mijn persoonlijke leven praatte en of ik het niet louter bij het professionele verhaal diende te houden. Wat me op zulke momenten helpt, is praten met mijn vrouw. Zij is een hele belangrijke toetssteen voor mij – eigenlijk de belangrijkste.’

‘Van mijn academische collega’s krijg ik het verwijt dat het wel gemakkelijk is om zoveel boeken te verkopen. “Je komt bijna elke dag op tv, geen wonder dat het goed gaat met de verkoop.” Ze noemen me de Nick Cave van de psychiatrie. Ben ik blij dat mijn boek ook in Nederland goed verkoopt. Daar ben ik bijna nog nooit op tv geweest, daar kennen ze me niet zo goed. Blijkbaar verkoopt mijn boek dan toch ook om wat erin staat en niet om mijn verschijning of reputatie. Dan komt in mij dat rebelse naar boven dat zegt: “Nah, zie je nu wel, collega’s”’.

Meer antwoorden en oplossingen om toch tot die shift te komen, de weg naar engagement en zingeving, vind je in “Leider zonder Masker”.

Liefde @work … niet langer een onmogelijk verlangen!

Proeven van mijn aanpak?

15/3: Volg de Road to Freedom avondworkshop die ik samen met Wouter Torfs geef.  Ik geef je meer zicht in het Transformation & Performance model. Wouter past zijn eigen ervaring toe op het model.

12/4: Neem deel aan de Leadership Road to Freedom. Een dag om naar diepere inzichten te gaan en  je persoonlijk leiderschap verder vorm te geven. We werken met de methoden zoals besproken in “Leider zonder Masker”.

Als je wil evolueren naar een engagementscultuur is het opnemen van je persoonlijk leiderschap de eerste stap. Wil je weten hoe ver jij staat in je persoonlijk leiderschap?
Doe de gratis ZELF TEST!

Dankbaar dat ik dit met je heb gedeeld!

Leef vanuit je hart,

Ann.

www.naturalleadership.be